Pięć lat temu spełniło się moje największe marzenie

Odkąd pamiętam zawsze pragnęłam, żeby zostać mamą. Od zawsze uwielbiałam dzieci i ogromnie marzyłam, żeby mieć swoje maleństwo. Niestety nie zawsze wszystko jest takie proste jak byśmy chcieli i w pewnym momencie zaczęłam już tracić nadzieję. Wokół mnie rodziły się dzieci, a ja byłam coraz bardziej pewna, że nigdy nie doświadczę cudu macierzyństwa. Nie zabrakło łez, złości i bólu…

Swoje 29 urodziny przepłakałam nie wiedząc, że w moim brzuchu już rośnie nasz mały cud. Długo czekaliśmy na Julusia. Na szczęście życie okazało się być mądrzejsze ode mnie. Teraz wiem, że przyszedł na świat w idealnym momencie. Przyszedł wtedy, kiedy miał na to ochotę  – dokładnie pięć lat temu 🙂

W ciąży nie było mi łatwo. Jej początek spędziłam w szpitalu, później trzy tygodnie we własnym łóżku i znów szpital. Pomimo bardzo dużego ryzyka utraty ciąży, po 12 tygodniu wszystko się zmieniło. Było już tylko lepiej. Nawet pojechaliśmy na wakacje 🙂 Trzy tygodnie nad morzem, z dodatkowymi walizkami „na wszelki wypadek” dobrze nam zrobiły i Julcio urodził się w terminie, a w zasadzie trzy dni po 🙂

Kiedy dzień po urodzeniu Julusia przyszedł do mnie lekarz i żartobliwie zapytał „To co, za rok znowu widzimy się na porodówce?”, odpowiedziałam „Panie doktorze, drugie to już tylko adoptuję”. 25-godzinny poród nie należał do przyjemnych.. Ale dziś, wiedząc jak to wszystko wygląda, jak bolało, jak było ciężko – zrobiłabym to samo. Bez najmniejszych wątpliwości. Bo naprawdę w chwili kiedy się widzi tę maleńka istotkę wszystko mija. I z każdym dniem jest coraz piękniej!

Ja już w ciąży byłam bardzo mądra. Miałam przecież być idealną mamą. Czytałam książki, poradniki, słuchałam innych mam i miałam już w głowie zasady, których będę przestrzegać. Całe szczęście o wszystkim zapomniałam, kiedy tylko zobaczyłam Julka.

Wszystko co robiłam podyktowane było moją intuicją i ogromną miłością jaka mnie przepełniała. I tak jest do dziś.

Juluś jest całym naszym światem. To dzięki niemu stworzyliśmy rodzinę. To on sprawia, że każdego dnia się śmiejemy i wzruszamy. Codziennie nas zaskakuje, zadziwia i rozbawia. Wywrócił nasze życie do góry nogami i jesteśmy mu za to ogromnie wdzięczni!

Lubię wspominać nasze pierwsze wspólne dni, miesiące, a teraz już lata. Nie myślę o kolkach, ząbkowaniu i nieprzespanych nocach. Są tylko te piękne chwile i My – wszyscy razem. Pamiętam pierwsze spojrzenie, pierwszy dotyk, pierwszy uśmiech – jakby to było wczoraj. Jego pierwsze słowo (tata!), pierwszy posiłek, pierwszy ząbek i pierwszy krok – to wszystko ekscytowało mnie jak nic na świecie. Jestem pod wrażeniem tego jakim staje się człowiekiem, jak bogatą ma wyobraźnię, niesamowitą osobowość i chęć odkrywania świata. Jego marzenia i pragnienia pozwalają nam zrozumieć, co tak naprawdę jest ważne.

Uwielbiam jego uśmiech, jego spojrzenia, a nawet fochy, kiedy się złości na nas. Kocham nasze rytuały przed snem, długie spacery i codzienne rozmowy. Uwielbiam podsłuchiwać jak śpiewa piosenki z bajek, jak wciela się w różne role, jak naśladuje ulubionych bohaterów. Mogłabym tak wymieniać bez końca…

Dziś Julek kończy pięć lat. Ciężko jest mi się pogodzić z tym jak szybko mija czas, ale z drugiej strony już nie mogę się doczekać tego, co przyniesie każdy kolejny dzień. Jestem bardzo szczęśliwą mamą, a zawdzięczam to najcudowniejszemu na świecie chłopczykowi 🙂