Nie każde dziecko musi lubić podróże!

Coraz częściej pojawiają się u nas relacje z wycieczek, weekendowych wyjazdów i dłuższych podróży. Im Julcio jest starszy, tym częściej wyjeżdżamy – już nie tylko latem, ale praktycznie o każdej porze roku. Ogromnie cieszy nas to, że mamy w domu „małego podróżnika”, ale doskonale rozumiemy, że nie każdemu dziecku wyjazdy sprawiają przyjemność.

Przyznam szczerze, że nie wyobrażam sobie, że Julcio mógłby nie chcieć z nami wyjeżdżać. Przecież musi mieć to we krwi 😉 Oboje kochamy podróże, cały czas gdzieś nas ciągnie, uwielbiamy odkrywać nowe miejsca, uwielbiamy góry, morze, jeziora, urocze miasteczka i klimatyczne uliczki.

I Julek ma to po nas! Ale wiecie, to nie jest tak, że wszystko „samo wyszło”. Pomimo tego, że wiemy jak bardzo nasz synek lubi odwiedzać nowe miejsca, to nie spoczywamy na laurach i cały czas staramy się pokazywać mu najlepsze strony podróżowania, cały czas staramy się zarażać go naszą miłością do odkrywania świata, do przeżycia przygody.

Zdajemy sobie sprawę z tego, że dziecku wszystko może się odmienić i to w bardzo krótkim czasie.

Tak naprawdę jeden wyjazd, jedna wędrówka, jedno miejsce, które nie przypadnie mu do gustu może zmienić wszystko o 180 stopni.

Przed wyjazdem w Bieszczady (zobacz TUTAJ), usiedliśmy z mapą przy stole i staraliśmy się wybrać jak najlepsze trasy na wędrówki po połoninach – nie trudne, a atrakcyjne dla dziecka. I może w drodze na Połoninę Wetlińską nie było wcale lekko, to było cudownie – spotkaliśmy na szlaku sarny i jelenie, a na szczycie czekała na Julcia wyjątkowa niespodzianka – pieczątka, którą mógł wbić do swojej książeczki podróżnika. Tak prosta rzecz okazała się być świetnym motywatorem do dalszych wędrówek!

Kiedy wybieramy miejsce, w którym się zatrzymamy, nie kierujemy się ilością gwiazdek, jakie hotel czy pensjonat posiada, ale zwracamy uwagę na to, czy Julcio znajdzie tam coś dla siebie – plac zabaw albo kącik czy salkę przygotowaną z myślą o najmłodszych. Dodatkowo podczas naszych pobytów w Gdańsku (zobacz TUTAJ) czy w Kościelisku (zobacz TUTAJ) czekały na Julcia Panie animatorki, które organizowały zajęcia dla najmłodszych gości. W Bieszczadach mieszkaliśmy w drewnianych domkach zlokalizowanych w otoczeniu przepięknej bieszczadzkiej przyrody, zaraz obok placu zabaw i stawu z kaczkami! A będąc w Rabce zatrzymaliśmy się w prawdziwie Bajkowej Osadzie (zobacz TUTAJ)! Gdybym nie miała dziecka, prawdopodobnie nigdy bym tu nie trafiła!

Pod koniec wakacji byliśmy po raz drugi nad morzem, ale tym razem zatrzymaliśmy się na polu namiotowym. Rozbiliśmy namioty przy samym placu zabaw i Julek nie potrzebował nic więcej do szczęścia – to tu spotykały się dzieci z całego campingu! Do dziś Julcio wspomina nocne zabawy z latarką na czole! I jak tu nie lubić podróży, prawda?